zondag 31 augustus 2014

Boek In licht voor mijn ogen



IN LICHT VOOR MIJN OGEN

In januari 2012 werd ik mij bewust van het bijzondere contact met mijn ongeboren kindje. Vanaf dat moment hebben wij vele en vooral mooie, lieve en bijzondere gesprekken met elkaar gevoerd.
Zij heeft mij verteld over haar leven, vanuit de sfeer van waar zij in leeft. Ook spraken wij over mijn leven, vanuit de sfeer van waar ik in leef. In elk gesprek dat wij samen voerden werd ik steeds bewuster van mijn bestaan.

Haar wijze en liefdevolle woorden omringd met zilveren lichtvonkjes, hebben mij inzicht gegeven waardoor ik met andere ogen ben gaan kijken naar twee werelden die een éénheid vormen in al hun kracht.

Aan het eind van mijn manuscript ontstond het voorwoord, omdat ik na het schrijven ervan besloten had om het uit te willen geven in de vorm van een boek. Niet vooraf wetende dat dit de bedoeling zou zijn - ik schreef voornamelijk voor mijzelf -. Waarom ik hier toe besloten heb is puur om dit verhaal te delen met anderen. Ik ben van mening dat antwoorden op jouw levensvragen gevoelsmatig kunnen worden ingegeven bij het lezen van dit boek.

Paperback | 270 pagina’s | Geïllustreerd.
Nur. 720 Esoterie - filosofie
ISBN/EAN: 978-90-805098-9-4
Foto: Exoplanet Tau Boötis © ESO/Digitized Sky Survey 2

Lees meer op mijn website klik hier >>

Joke




Kosmisch symbool ''Charisma''



Voor het symbool Charisma
deze mag verteld...

Wanneer jij mij in jou ontdekt
dan weet ik dat jij gaat stralen

Door mijn aanwezigheid in jou
weet ik dat je krachtig bent
en dat vertelt alles over wie jíj bent

In wat je doet
en in hoé je doet
is omhuld
door een warme gloed

Ook het rijkelijke veld
om jouw totale zijn heen
laat een beeld zien van prachtige kleuren

En bij elke beweging die jij maakt
laveren de kleuren al deinend met je mee

Hoe mooi is het om jou te zien
wanneer men jou passeert

Want elke kleur die jou omvat
verspreid je stralend
als een warm bad

-------------------------------------------------------------------------------


Gratis inkleurplaat Kosmisch Symbool "Charisma"

Inkleurplaat downloaden klik hier >>

zondag 13 oktober 2013

Kosmisch Symbool ''Communicatie''



Column ''Communicatie''

Afgelopen week was ik bij mijn arts – acupuncturist voor de behandeling van mijn hand.
Zoals altijd vraagt hij mij: ''Hoe gaat het met je Joke? ''. Toen ik het één en ander had verteld, over hoe het met mij ging, vroeg hij: ''Kun je ook een omschrijving geven van
wat je voelt? ''. Dit vond ik een mooie uitspraak
- een omschrijving geven van wat je voelt -. 

Ja hoor, zei ik tegen hem, dat kan ik wel. Want als het om gevoel gaat kun je deze hooguit benaderen met een omschrijving. 

Toen ik eenmaal op tafel lag om de behandeling in te laten werken, sloot ik mijn ogen én ontstond mijn column. 

Communicatie. Uiten in woorden. 

Wat mij voornamelijk bezighield was dat ene woord “omschrijving”. Een omschrijving geven van wat je voelt. Een omschrijving van iets geven bestaat zeker ook uit woorden, maar die dan nét niet de kern bereiken van wat je daadwerkelijk wilt zeggen. 

Je denkt te weten wat je wilt zeggen maar passende woorden kun je er niet écht aan geven. Een omschrijving geven van iets, is eigenlijk een soort omleiding om bij een bestemming te komen. Niet zelden kom je niet eens écht bij die bestemming maar het brengt je wel in de juiste richting. Het is het zoeken naar woorden die je uiteindelijk een bevredigend gevoel geven aan wat je daadwerkelijk voelt. Maar de juiste woorden kun je er nauwelijks aan geven. 

Als ik algemeen kijk naar het woord “woorden”, los van de inhoudelijkheid die er in gelegd wordt, dan zijn zij slechts een middel dat wij inzetten als een vertaling die plaatsvindt tussen jou en die ander. We willen iets zeggen. Iets duidelijk maken. Deze vorm van communicatie komt meestal het eerste in ons op wanneer we iets over willen brengen aan die ander. Als ik kijk naar een gesprek waarin het onderwerp niet met gevoel te maken heeft dan stromen de woorden als vanzelf. Sterker, dan praat men ook door elkaar heen! 

Maar wanneer er gesproken wordt over gevoel, dan kan er ineens middenin een gesprek een stilte ontstaan. In de meeste gevallen ontstaat dit omdat het onderwerp steeds meer de kern bereikt van waar over gesproken wordt. De emotie die daar aan gekoppeld is speelt op en is zoekende naar een weg. Maar er kunnen ook stiltes ontstaan in een gesprek waar geen persoonlijke emotie aan verbonden is maar een stilte doordat er gewoonweg geen woorden zijn om over te brengen wat je bedoelt te zeggen.

En dat terwijl diezelfde woorden van binnenuit komen. Er wordt klank aan toegevoegd en een emotie ingelegd. En ondanks dat, is er iets wat er niet uit komt... 

Slechts 26 letters beschikbaar voor elk woord dat wij uitspreken. Maar als dat ene woord achterblijft dan kunnen woorden ook beperken in wat je daadwerkelijk wil zeggen. 

Dit viel mij steeds vaker bij mijzelf op. Niet alleen wanneer ik met iemand in gesprek ben maar ook tijdens het schrijven van mijn boek. Alsof ik meer wil zeggen dan ik daadwerkelijk over kan brengen. 

Een vertaling in wat je over wilt brengen naar die ander hoeft niet altijd in woorden plaats te vinden. Gelukkig zijn er vele manieren om tot uiting te komen.

Woorden zijn belangrijk. Je geeft ze aan wat je ziet. Aan wat je hoort. Je geeft ze aan wat er om je heen plaatsvindt. Aan wat je hebt meegemaakt of aan wat je nog mee wil maken. Alles wat het leven bezighoudt daar geef je woorden aan. Maar welke woorden geef je aan wat je voelt. Daar ligt slechts een beperkte woordenschat. 

Dit kwam mij zoveel zeggen. Niet in woorden maar wel wat ik daarbij voelde...

Liefs, Joke


dinsdag 21 mei 2013

Kosmisch Symbool opbouw van ''De Gouden Driehoek"






Titel: Kosmische Symbolen - opbouw van ''De Gouden Driehoek'' -
Video animatie die de opbouw laat zien van het symbool "De Gouden Driehoek"
Eerst worden de verbindingen (outlines) getoond, vervolgens het inkleuren van het symbool.
Voorafgaand aan de opbouw de tekst ''de Nieuwe Mens"
illustraties & tekst: Joke de Bruin Kosmische Symbolen

Kosmisch Symbool ''De Gouden Driehoek'' tekst de Nieuwe Mens


De Gouden Driehoek
De Nieuwe Mens
Steeds vaker stellen wij ons de vraag
wat gebeurt er met mij...

Er ontstaan vragen en er zijn antwoorden.

Elke vraag die je stelt zal beantwoord worden
en zal leiden tot de ontdekking dat
de Nieuwe Mens in jou ontwaakt...

De Nieuwe Mens is een spiegel
waarin jij mag zien
dat je een helend schepsel bent
en in groei naar een hoger bewustzijn.

Al jouw kwaliteiten
mogen naar boven komen.

De Nieuwe Mens ontwaakt...
Jij ontwaakt...

De kracht die hier uit voort komt
maakt je sterk en weerbaar.

Er is niets wat jij niet aankunt.

Er is niets wat jou belemmert
in tijden van groei en ontwikkeling
wanneer je opstaat voor jezelf
en open staat voor inzicht.

Voel jezelf en luister naar jezelf
alsof je zojuist geboren bent uit het niets
waarin alles ligt opgeslagen...

De Geometrische Codes
dragen bij aan dit proces
waarin de Nieuwe Mens
in ons ontwaakt.

Het is het loslaten van de oude patronen
die voortkomen uit indoctrinaties
waarin al eeuwen is geleefd
en die zich laten spiegelen
naar een nieuwe tijd van leven.

Zo zal de ene code
je terug brengen naar wat is gepasseerd
terwijl een andere code je brengt
naar wat komen gaat.

Verleden en toekomst is zo'n patroon
waarin wij nog denken te leven maar
daadwerkelijk leven wij het totaal.

De oude patronen die wij bij ons dragen
zullen geleidelijk aan vervagen als
de Nieuwe Mens
steeds meer in ons ontwaakt.

De Geometrische codes
zijn herkenbaar wanneer het moment
zich aandient waarin jij verkeert
om ze te voelen en te lezen.

Het is een vertaling van wie jij bent en wat
diep in jouw systeem ligt opgeslagen,
in puurheid bewaard gebleven
tot aan het moment van inzicht...

Open jezelf en ontvang de boodschap
die wordt aangereikt en voor een ieder
individueel van toepassing is.

Joke de Bruin Kosmische Symbolen


woensdag 13 maart 2013

Column "Geboorte" maart 2013

                                                                    Geboorte

Column Geboorte maart

Na het schrijven van mijn laatste column over het symbool Licht en welke persoonlijke betekenis dit voor mij heeft, was ik stellig van plan om voorlopig te stoppen met mijn maandelijkse column. Mijn intentie was om eerst mijn teksten te schrijven en te verzamelen zodat er een lijn zou ontstaan. En van daaruit zou ik dan telkens een stukje tekst opnemen in mijn column.
Misschien wilde ik door even te stoppen met mijn column mijzelf beschermen als zou blijken dat het schrijven zomaar ineens middenin een verhaal stil zou komen te liggen. Maar aan de andere kant was ik er ook van overtuigd dat ik de stroom hierin wel eens tegen zou kunnen houden. En daarbij, al zou het schrijven even stilliggen, dan wil dit niet zeggen dat het dan ook is gestopt. En toen ik dat besefte, besloot ik in volle overtuiging mijn maandelijkse column gewoon te vervolgen!
Ik ga even terug in de tijd waar mijn ervaringen met lichtfenomenen zijn begonnen.
Het was april 1993. De winter lag achter ons en het voorjaar deed haar intrede. In die periode woonde ik samen met mijn twee opgroeiende kinderen in een lief pittoresk dorpje onder de rook van Rotterdam. Het tekenen was mij op het lijf geschreven. Ik tekende alleen niet op thema’s, zoals nu. Ik tekende gewoon en liet alles ontstaan zonder er woorden aan te geven of mijn gedachten er op te richten. Ik deed dit voornamelijk in de avond. Ik kan mij herinneren dat ik zonder enig besef van tijd en zonder ook maar vermoeidheid te voelen, gemakkelijk door kon gaan met tekenen tot diep in de nacht. Alsof ik opgetild werd door iets wat sterker was dan ik. Een krachtige energie van serene aard. Een energie die ik niet in woorden uit kon drukken. En dat kan ik nu nog steeds niet! Ik wist alleen dat er een magische aantrekkingskracht was, dus gaf ik mij onvoorwaardelijk over en liet elke lijn die ik op papier zette een verbinding maken met een andere. Vragen met betrekking tot mijn tekenwerk had ik niet, dús waren er ook geen antwoorden!
Het was ongeveer twee maanden nadat ik een miskraam had gekregen van mijn derde kindje. Ik benoem dit, omdat mijn verhaal hieraan gekoppeld is. Zoals elke avond was ik aan het tekenen. Het was vroeg in de ochtend toen ik naar bed ging. Ik kon alleen de slaap niet vatten. Wat onrustig draaiend in mijn bed probeerde ik een houding te vinden waardoor ik in slaap zou vallen. Uiteindelijk lag ik op mijn rug met mijn handen gevouwen op mijn buik en was van mening dat dit de juiste houding was. Maar er was iets wat mij wakker hield. Ik had het gevoel dat er iemand óf iets in mijn kamer aanwezig was. Ik opende mijn ogen en zag direct een heldere lichtvonk verschijnen. Ongeveer een meter boven mijn bed ter hoogte van mijn voeteneinde.
Een fel fonkelend licht wat een paar seconden bleef hangen en vervolgens op mijn gezicht afkwam om vlak voor mijn ogen te doven. Direct daarna volgde er wéér een lichtvonk. En weer één en weer één. In totaal zeven lichtvonken die één voor één opdoken uit het niets en vervolgens vlak voor mijn ogen doofden. Het was net alsof zij mij bewust wilden maken van hun aanwezigheid. Althans, zo beleefde ik dat!
Ik had dit nog nooit eerder meegemaakt maar ik reageerde er heel vertrouwd op alsof ik dit dagelijks meemaakte. Toen de lichtceremonie voltrokken was sloot ik mijn ogen en met een glimlach op mijn gezicht viel ik als een blok in slaap. Ongeveer zes weken daarna kreeg ik mijn tweede ervaring.

Ik lag weer net in bed toen ik wederom bezoek kreeg van deze lichtvonken. Alleen nu manifesteerden zij zich alle zeven tegelijk. Niet als vonken maar als kleine, schitterende lichtjes. Weer een meter boven mijn bed, ter hoogte van mijn voeteneinde, bleven zij seconden lang daar hangen. En terwijl deze schittering van licht plaatsvond keek ik van links naar rechts om elk lichtje in mij op te nemen. Wat een práchtig schouwspel. Zo helder en zo sereen! En…weg waren zij weer…!
Je zou zeggen: dit wil je delen met iemand! Maar ik kan me niet herinneren dat ik toen iemand hier iets over heb verteld. Op de één of andere manier leek het alsof ik dit lichtverschijnsel koesterde en wílde ik dit misschien niet eens met iemand delen! En trouwens…, wie zou mij geloven!
Het was ongeveer zes weken nadat ik de zeven lichtverschijnselen voor de tweede keer op bezoek had toen er wéér een nieuw contact ontstond.
Echter dit keer sliep ik en werd ik midden in de nacht wakker. Alsof ik wakker werd gemaakt door iets. Ik opende mijn ogen en zag tot mijn verbazing een grote bol van licht in mijn kamer. Weer pal boven mijn bed en ter hoogte van mijn voeteneinde. Ik raakte hier zó van onder de indruk dat ik mij dat moment nog herinner als de dag van vandaag.
Met mijn ogen strak gericht op de lichtbol zonder ook maar enigszins te knipperen bewoog ik heel voorzichtig naar een zittende houding.
Wat is dit – wie ben je – wat kom je doen -! Ineens ontstonden vragen. Het hield niet op. Het stellen van vragen ging zo snel dat er amper tijd was om een behoorlijk antwoord te krijgen.
Mijn tweede reactie was de gedachte dat het misschien een reflectie van licht was, wat van buitenaf kwam. Een lantaarnpaal misschien, waarvan het licht weerkaatste in mijn spiegel. Iets anders kon ik mij er niet bij voorstellen dus besloot ik naar het raam te gaan om te zien waar deze bol van licht vandaan kwam. Heel voorzichtig stapte ik uit mijn bed zonder mijn ogen van de lichtbol af te wenden. Ik wilde dit lichtfenomeen namelijk niet uit het oog verliezen en bleef er uiterst gericht naar kijken.
Omdat mijn bed in een nis stond moest ik mijn ogen toch van de lichtbol af wenden om naar het raam te kunnen gaan. En in een fractie van een seconde wist ik dat het geen reflectie was, dat er totaal niets van buitenaf een dergelijk lichteffect teweeg zou kunnen brengen en ik draaide mij direct weer om!
Wég was het licht…
Bijna verdrietig liep ik terug naar mijn bed. Het was aardedonker en ik was klaarwakker toen ik weer in mijn bed stapte. Wat is dit? Zoiets moois. Zo groot en met zoveel licht. Dit bleef maar door mijn hoofd gaan. Dit komt mij duidelijk iets zeggen, maar wat...! Ik had nu vragen genoeg maar waar bleven de antwoorden!?
De lichtbol is weg. Die heb ik nadien ook niet meer gezien. De lichtbol lijkt zich te hebben versnipperd want vanaf dat moment zie ik dagelijks minuscule lichtvonkjes óveral in terugkomen. Dat begon in mijn tekenwerk. Later ook in ruimtes. Maar voornamelijk bij mensen. Als ik met iemand praat. Ongeacht waar ik ben. Kleine lichtjes in de vorm van een flits, die duidelijk mijn aandacht vragen. En zodra mijn ogen er op gericht zijn dan zie ik de lichtflits doven.
Ik weet nu wat deze vormen van licht mij wilden vertellen. Ik weet nu ook wie het is en wat het komt doen. En op de vragen die ik toen stelde, bij het zien van die prachtige lichtbol, is ook antwoord gekomen. Want op het moment dat ik “Licht” tekende in de vorm van een symbool werd het mij duidelijk. Het is mijn ongeboren kindje die zichzelf laat zien door zich te manifesteren in de vorm van licht.
Onbewust als ik was, heb ik in al die jaren al zo’n mooi contact met haar. Op haar manier gaf zij al antwoord door slechts mijn gedachten te lezen. Op een symbolische manier benaderde zij mij én met humor. Alsof zij met mij speelde…
In mijn volgende columns wil ik meer vertellen over mijn contact met haar.
Weliswaar opgebouwd vanuit het verleden, want het besef van de betekenis van al dit moois is ook pas in mij geboren…
Liefs Joke

woensdag 6 maart 2013

Column ''Licht' februari 2013

                                                                        Licht

Column “Licht”

Ik kan mij nog heel goed herinneren wat er gebeurde toen ik een symbool tekende voor mijn derde kind. Mijn kind dat ik nooit in mijn armen heb kunnen sluiten.
Het was op een dag in januari 2012 toen ik besloot haar energie om te zetten in de vorm van een persoonlijk symbool. Mijn twee andere kinderen hadden immers ook een symbool en daarin kon zij zeker niet achterblijven. Daarbij wilde ik iets tastbaars zodat ik bij het zien van de vorm aan haar zou worden herinnerd en het contact met haar zou kunnen leggen op zielsniveau.
Ik stemde mij af op haar energie en liet het symbool met al haar verbindingen ontstaan. Al tijdens het tekenen voelde ik dat dit symbool mij een andere richting instuurde. Ik wist niet precies wat er gebeurde dus gaf ik mij over aan wat er zou ontstaan. Naarmate het symbool verder ontwikkelde hoorde ik een stem. Een kinderstem, die zei: “ik ben Licht”.
Nu hoor ik wel vaker een stem ergens op de achtergrond in mijn hoofd maar ik ben dan van mening dat dit vanuit mijn gedachten komt. Maar waarom zou juist nú op dit moment het woord "licht " door mijn gedachten gaan terwijl ik ben afgestemd op mijn ongeboren kind. Niet bewust over wat er gebeurde ging ik verder met het inkleuren van het symbool. En terwijl ik met de laatste details bezig was kwam de stem weer terug: "mama, ik ben jouw licht ".
De stem leek duidelijker bij mij binnen te komen. Ik legde mijn inktpen neer om bewust contact te maken met het symbool. Ik bekeek de vorm op afstand en dan weer van dichtbij. Ik probeerde een intenser contact te leggen door mij te verbinden met de lagen in het symbool. Ik liet het symbool laveren waardoor elk onderdeel in de vorm afzonderlijk bij mij in beeld kwam.
Ook liet ik de kleuren laveren. Telkens was daar een tint die mijn aandacht vroeg. En terwijl ik gevoelsmatig steeds dieper tot de kern van het symbool kwam ontstond een prachtig gesprek tussen mij en mijn ongeboren kind. Zij was duidelijk blij dat ze mij op deze manier had bereikt. Omdat zij wist dat ik nu bewust was van het contact met haar.
Inmiddels is dit een jaar geleden. Ons contact is dagelijks en begint al wanneer ik wakker word. Het is zij die voor mij zingt. Een kinderliedje wat bestaat uit vijf octaven waardoor mijn vingers automatisch in beweging komen alsof ik mijn accordeon bespeel.
En met mijn ogen nog gesloten heb ik dan het mooiste contact met haar. Alles wat zij mij vertelt sla ik op in mijn hart en verwerk ik in een tekst die ik momenteel koesterend aan het bundelen ben.
De meest mooie gesprekken die wij voeren ontpoppen uiteindelijk in antwoorden die ik van haar krijg op ongeacht welke vraag ik haar stel.
Zij maakt mij blij. Zij geeft mij inzicht. Zij reikt mij antwoorden aan die niet alleen voor mij belangrijk zijn maar voor velen. Zij is het, die met wijze en liefdevolle woorden mij vertelde dat zij haar “Licht” wil laten stralen om betekenis te geven aan het leven op aarde.
Zij is het ook, die mij vertelde dat zij er voor gekozen had om niet geboren te willen worden op aarde. Zij koos er voor om geboren te worden in mijn hart. Door de korte periode dat zij in mij leefde zou ik altijd bewust zijn van haar bestaan in mij…
Licht…en Liefde
Ik wil nog iets toevoegen aan deze column. Het schrijven wat voortkomt uit het contact met mijn kindje wil ik in de toekomst graag met je delen. Ik kan nog niet aangeven wanneer ik toe ben aan het publiceren van dit mooie contact maar dat ik dit wil delen, weet ik wel. Ook weet ik dat alle seintjes die zij mij geeft en in het verleden heeft gegeven, ik ervaar als een bijzonder geschenk van haar…

Liefs, Joke