Meditatie
Een reis van 12 maanden die begon in december 2011 met Contact en eindigt in december 2012 met Meditatie. Het contact tussen jou en mij waarin wij met elkaar en ook weer los van elkaar in ons zelf konden reizen gedurende 12 maanden. Elke maand een intentie die je even aanraakt én meeneemt op een bijzondere reis in jezelf…
Op het moment van dit schrijven dacht ik: alweer een jaar geleden! Wát gaat de tijd snel.
Ik kan mij nog zo goed herinneren dat ik de nieuwsbrief wilde versturen met de aankondiging dat er vanaf januari 2012 een maandelijkse column zou komen en dát gedurende 12 maanden. Met enigszins een onzeker gevoel over hetgeen ik uitsprak, om dat ook daadwerkelijk na te komen, won mijn spontaniteit het van de onzekerheid en drukte ik op de knop “versturen”! “Zo”…dacht ik, “die is weg en breng er nu maar eens verandering in”!
Ik moet je zeggen dat ik blij ben dat mijn spontaniteit het heeft gewonnen van mijn onzekerheid. Het schrijven van een column waarin 12 prachtige intenties aan bod zijn gekomen was niet alleen een overwinning maar tevens een ontdekkingsreis in mijzelf…
De regendruppels die zachtjes op de serre vallen zijn getuige van het moment dat ik mijn column schrijf. De ruimte waar ik in werk is sfeervol en voelt warm aan. En terwijl ik de sfeer in mij opneem, kijk ik naar Lodewijk, mijn kleine hondje, die heerlijk in zijn mandje ligt te slapen. Ik voel me rijk ….
Ik kijk naar buiten en mijn ogen dwalen af van hetgeen er daadwerkelijk is te zien en laat daarbij alle intenties die mij naar Meditatie hebben gebracht nog eens de revue passeren. Zij waren er om mij een jaar lang te vergezellen waardoor ik vanuit mijn oprechte gevoel een column kon schrijven.
“Wat een mooie afsluiting” dacht ik, als ik al deze mooie intenties in één column zou kunnen laten samenvloeien”…en ik sloot mijn ogen…
“Ik ben jou Droom”, - hoor ik mijn innerlijke stem zeggen - “Ik wil je meenemen om een reis te maken in je eigen wereld waarin je opnieuw kennismaakt met jezelf en op ontdekking gaat naar de dingen die voor jou belangrijk zijn. Alles ligt daarin voorhanden in dat wat jij verkiest tot uitvoer te brengen en om daadwerkelijk neer te kunnen zetten. En weet…je kent geen beperking”.
Mijn innerlijke stem maakt plaats voor de stilte…De wereld te aanschouwen vanuit mijn gesloten ogen ervaar ik als een heerlijk gevoel van rust. Ik dein mee op mijn ademhaling en ik merk dat wanneer ik uitadem ik nóg meer rust ervaar. En juist op dat moment sta ik in contact met...mijzelf…ik, en mijn andere ik!
“Hetgeen je nu ervaart is het contact met een bijzondere vorm van Liefde. Onvoorwaardelijke Liefde. Zij benadert jou heel voorzichtig omdat ze weet dat zij groter is dan jij. Bij het voelen van onvoorwaardelijke Liefde wordt je aantrekkingskracht naar haar alleen maar sterker en sterker. Omdat je haar herkent…En hoe meer jullie elkaar naderen hoe groter de invloed wordt. Je laat haar toe, onbewust…
De aantrekkingskracht word inderdaad sterker maar ik blijf in mijn afstemming… Zij was het, die mij leerde voelen. En ik was het die net zo groot was als zij. Ooit waren wij één en maakten de afspraak elkaar nooit uit het hart te verliezen…Ik weet nu weer waarom wij samen één waren en ik weet ook weer dat ik haar mee zou nemen op al mijn reizen die ik zou gaan maken. Samen zouden wij onvoorwaardelijke Liefde uitstralen en brengen aan een ieder die ons pad zou kruisen. Oh…wat ben ik blij dat ik je weer voel…
Mijn innerlijke stem spreekt oprecht tegen mij en laat mij weten dat met dit gevoel het vervolgen van mijn pad alleen maar mooier wordt, en ik beland in een eindeloze Ruimte.
Het is open en grenzeloos, en tegelijk geeft het mij een warm en vertrouwd gevoel. “Waar ben ik?” vraag ik mij af, “wat is het wat mij zo omarmt?” “Waar ben ik?” Wat geeft mij dit heerlijke gevoel van warmte en vertrouwdheid?” En daar was weer mijn innerlijke stem…
“Ik zie dat je onder de indruk bent van je eigen ruimte. Een ruimte die van jou is. Een ruimte waarin jij zijn mag zoals jij verkiest te zijn. Jouw ruimte, om onbeperkt jezelf te zijn. Hoe voelt dit!”
Bijna als vanzelfsprekend draai ik mij om in mijn klaarblijkelijk eigen ruimte. En terwijl mijn ogen de ruimte volgen ontstaat een pallet aan kleuren om mij heen. Door mijn draaiende beweging in deze rijkdom aan kleuren lijkt de stem als een echo op mij in te werken, maar ik hoor haar wel…
“En…elke kleur heeft jou iets te vertellen, luister maar…”
Door de kleuren die zich om mij heen blijven manifesteren ontwaak ik in mijn Innerlijke Kind. Zij die van nature zonder enige invloed van buitenaf altijd is wie zij is staat oog in oog met mij in deze kleurrijke ruimte. Ik kijk haar aan. Haar ogen die duidelijk op mij gericht zijn, laten mijn ogen stralen en haar glimlach maakt mij blij. En terwijl zij ziet hoe ik op haar reageer pakt zij mijn hand en neemt me mee om samen met haar naar elke kleur te luisteren. Mijn Innerlijke Kind… wat mooi dat ik in jouw ogen mocht kijken. Wat fijn dat jouw blijdschap mij zo heeft aangeraakt. En wat ben ik dankbaar dat jij samen met mij naar de kleuren wilde luisteren. Als jij mijn hand niet had gepakt en mij niet meegenomen had om dit samen te beleven dan zou ik al dit moois nooit zo intens hebben kunnen ervaren.
De ruimte waar ik nog steeds in verkeer en de ontmoeting met mijn Innerlijke Kind geven mij het gevoel van Vrijheid en dit schept duidelijk Vreugde. Het gevoel van Vreugde is zo groot dat ik niet meer in staat ben om me af te vragen wat er met mij gebeurt. Het denken is weg en het contact met mijn gevoel wordt alleen maar sterker. Ik kijk de ruimte in en mijn aandacht word direct getrokken naar een nieuwe kleur.“Speel met mij” was het eerste wat deze kleur mij kwam vertellen. “Laat mij voelen wat ík samen met jou kan doen zodat jij ervaart wat belangrijk is voor jou. Pak mij, en voel mij, want ik ben meer dan een kleur alleen”. Terwijl ik de kleur tot mij neem wordt mijn Intuïtie aangeraakt én Inspiratie wordt in mij geboren. Mijn Intuïtie bracht mij dus bij mijn Inspiratie.
Geheel onder de indruk vroeg ik mij af - hoe had ik ooit zonder mijn Intuïtie te volgen kunnen voelen en zien dat al dit moois in mij aanwezig is -. Waar heb ik dit stuk ooit laten liggen. Zo een belangrijk onderdeel en niet dié aandacht heb gegeven die zo belangrijk is... Heb ik mijzelf daarin dan niet genoeg gevoed?
Mijn innerlijke stem keert terug. “Het voeden van jezelf vindt plaats vanuit je hart. Er is niemand die zo goed weet wat voor jou belangrijk is, als jijzelf!
Je leven kent namelijk veel afleiding. Het zijn de indrukken die je opdoet gewoon in je dagelijkse leven. Je aandacht gaat vaak uit naar datgene wat je aandacht vraagt. Hierdoor heb je een deel van jezelf niet genoeg aandacht kunnen geven, die het wél nodig heeft. En dan ineens is daar dat moment waarin je jezelf afvraagt: “Wie ben ik…”. En op dit zelfde moment wordt je in Vrijheid geboren...
Dit is het juiste moment om te weten waarom jij met je gesloten ogen, deinend op je ademhaling in alle rust opnieuw kennismaakt met dit pure stuk in jezelf.
Je droom te ervaren, die jouw werkelijkheid is. Het Contact te maken met Liefde van onvoorwaardelijke aard. De Ruimte te voelen die je nodig hebt om één te zijn in wie jij daadwerkelijk bent. Het Innerlijke Kind in jezelf in de ogen te mogen zien… Het was zij die jouw hand pakte en je meenam om te luisteren naar wat de kleuren jou wilden vertellen. De Vreugde die hier uit voortgekomen is heeft jou zodanig aangeraakt waardoor je Intuïtie en je Inspiratie hebben gezorgd voor de Creatie in jezelf…
Ik werd stil... Mijn ogen waren nog steeds gesloten terwijl mijn ademhaling zich geleidelijk opbouwde. "Dit is geen droom”- dít is wie ik ben -! Al deze mooie beelden, het gevoel van warmte en genegenheid, de herkenning, het één zijn met alles wat ik zo goed in mezelf herken tegen te komen zegt mij dat ik weet wie ik ben!
Wat een Geluk... Ik ben Dankbaar want in deze Meditatie heb ik in de spiegel mogen kijken van mijn eigen ziel….
Liefs Joke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten